به نقل از «فارس»

شوراهای فرهنگ عمومی فضایی برای دردودل کردن نیست

تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۱۳۱۷۵

به گزارش خبرگزاری فارس ازکرمانشاه، حجت‌الاسلام حبیب‌الله غفوری نماینده ولی‌فقیه در استان کرمانشاه امروز شنبه ۷ بهمن‌ماه در جلسه شورای فرهنگ عمومی، اظهار کرد: شورای فرهنگی عمومی باید به صورت قرارگاهی توأم با حضور هیأت اندیشه‌ورز با جدیت دنبال شود.

وی با تأکید بر کاربردی کردن جلسات شورای فرهنگی عمومی، گفت: شوراهای فرهنگ عمومی فضایی برای دردودل کردن نیست، باید با جمع بین رویکرد قرارگاهی و البته توجه به نقش اندیشه‌ورزان فرهنگی که با حضور نخبگان فرهنگی استان برگزار می‌شود، شورای فرهنگی عمومی را کاربردی کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نماینده ولی‌فقیه در استان کرمانشاه از مدیران دستگاه‌های فرهنگی خواست که شخصا در شوراهای فرهنگ عمومی حضور یابند و پاسخگو باشند و افزود: اگر مدیری نتوانست حضور پیدا کند، جانشین و جایگزین خود را نفرستد؛ زیرا در این جلسه در آینده تصمیماتی گرفته خواهد شد که نیاز به حضور مدیر آن دستگاه فرهنگی وجود دارد.

*مصوبات شورای فرهنگ عمومی نیاز واقعی جامعه است

وی با بیان اینکه شورای فرهنگ عمومی با مسائلی سر و کار دارد که نیاز کف جامعه است، اضافه کرد: مصوبات این جلسه برای فعالیت‌های فرهنگی و ابلاغی ادارات است که برای آن سرفصل برنامه و بودجه منظور شده، لذا آنچه در این شورا مقصود است مسائل فرهنگی در کف جامعه‌ست که باید در این جلسان با نگاه واقع‌بینانه برای آن‌ها راهکار ارائه بدهیم.

حجت‌الاسلام غفوری بیانات خود را با عنوان مثال‌های از مشکلات روز جامعه ادامه داد و گفت: به طور مثال باید به دنبال راهکاری برای شرایطی که منجر به بالا رفتن سن ازدواج شده یا آمار طلاق را افزایش داده؛ باشیم.

*جلسه شورای فرهنگ عمومی استان کرمانشاه

 

* تأثیر نقشه مهندسی فرهنگی در فرهنگ جامعه و ضرورت اجرای آن

وی در توضیح تأثیر نقشه مهندسی فرهنگی در فرهنگ جامعه و ضرورت اجرای آن، اظهار کرد: باید برای مشائلی که واقعیت جامعه‌ست، راهکار پیشنهاد شود و اگر چنانچه راهکاری در نظر گرفته نشود با آسیب‌شناسی با آن خواهیم پرداخت.

وی بهره‌گیری از قابلیت مردمی را بهترین راه‌حل مشکلات فرهنگی دانست و گفت: شورای فرهنگی عمومی نیاز شدید به مردمی‌شدن دارد، آن‌هایی که کف خیابان مشکلات را می‌بینند باید پای کار بیایند، ضمن اینکه جایگاه متخصصان و نخبگان باید حفظ شود.

امام جمعه کرمانشاه متذکر شد: بدون انسجام دستگاه‌های فرهنگی کار به جایی پیش نمی‌رود؛ باید دستگاه‌ها همدلانه خارج از دیدگاه رقابتی کنار یکدیگر باشند.

وی شورای فرهنگ عمومی را دقیقا عین میدان جبهه جنگ توصیف کرد و افزود: براساس فرمایشات مقام معظم رهبری باید مراقب شبیه خون فرهنگی و نفوذ فرهنگی بود.

*مسجد باید در رأس فعالیت‌های فرهنگی باشد

حجت‌الاسلام غفوری با تأکید به نگاه ویژه به مسجد، اضافه کرد: در راس کارهای فرهنگی برنامه‌ریزی شده باید مسجد در راس امور باشد و متولی کارهای فرهنگی هر محله باشد.

وی یادآور شد: در دیداری که ائمه جمعه با مقام معظم رهبری داشتند ایشان یک نکته بسیار مهمی در جواب سوال اینکه چه کاری از همه کارها برای ما اولویت دارد فرمودند و آن چیزی نبود غیر از اینکه ارتباط با مردم، ارتباط با مردم و ارتباط با مردم و این جمله را سه بار تکرار کردند.

*محوریت برنامه‌های فرهنگی باید«مردم محور» باشد

نماینده ولی فقیه در استان کرمانشاه تصریح کرد: اگر برنامه‌های دستگاه‌های فرهنگی مردم‌مدار نباشد، راه به جایی نخواهند برد و گشایشی صورت نخواهد گرفت و در واقع چیزی جز هدر دادن وقت خود و بیت‌المال نیست و  فعالیت‌ها ثمری نخواهد داشت.

وی اساس همه چیز را در فرهنگ تشریح کرد و گفت: اینجاست که تصمیم مطالبه و خواست باید شکل بگیرد.

حجت‌الاسلام غفور در پایان، افزود: در انقلاب اسلامی علی‌رغم وجود مشکلاتی، الحمدالله گشایش‌های فراوانی صورت گرفته که تاکنون نظیر آن‌ها راهیچ عصری ندیده‌ایم، همچنین روی آوری به مسائل مذهبی در این عصر بیش از پیش بوده که نمونه آن را در اعتکاف امسال دیدیم که به علت تکمیل شدن ظرفیت مساجد دیگر پذیرای معتکف بیشتر نبودیم.

پایان پیام/۸۱۰۱۰ 

منبع: فارس

کلیدواژه: کرمانشاه خبرگزاری فارس نماینده ولی فقیه در استان کرمانشاه شوراهای فرهنگ عمومی درد و دل مردم محور مسجد کف خیابان شورای فرهنگی عمومی شورای فرهنگ عمومی استان کرمانشاه حجت الاسلام دستگاه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۱۳۱۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راه حل مسائل فرهنگی بازگشت به سیاست و سیاستگذاری

جهان غرب همواره تلاش می‌کند هر نوع دین و فرهنگی را به تسخیر خود درآورد و آن را مصرف کند. در وضع کنونی اگر بخواهیم دین و فرهنگ اسلامی ایرانی را در موقعیت پاسخ به بحران انسان معاصر قرار دهیم؛ راه‌حل شناخت و استفاده درست از رویکردهای سیاستگذاری است. - اخبار اجتماعی -

به‌گزارش خبرگزاری تسنیم، علی نیکوکار- جهان غرب همواره تلاش می‌کند هر نوع دین و فرهنگی را به تسخیر خود درآورد و آن را مصرف کند. در وضع کنونی اگر بخواهیم دین و فرهنگ اسلامی ایرانی را در موقعیت پاسخ به بحران انسان معاصر قرار دهیم باید آن را چیزی غیر از رسم و عادت و مراسم و مناسک بدانیم و نگاه‌های قاعده‌مند و فرایند محور به آن داشته باشیم.

بر اساس مبانی اعتقادی و تربیتی، برای اینکه دین و فرهنگ راهنمای رفتار و کردار قرار بگیرد باید با جان آدمیان پیوند خورد. متاسفانه سیاست فرهنگی کشور در جهتی است که گمان می‌شود با تدریس چند ساعت دین و فرهنگ می‌توان رفتار و عمل انسان را تغییر داد، فراموش می‌کنیم که آموختن و تربیت، حفظ کردن و یاد دادن الفاظ و عبارات نیست. نباید محدود به دانسته‌های سطحی و عادات در عمل و رفتار شویم. به عبارت دیگر زمانی افراد آداب ظاهری احکام دینی و فرهنگی و عرفی جامعه را رعایت می‌کنند که آنها را با جهان خود پیوند داده باشند.  

اگر بخواهیم دین و فرهنگ اسلامی ایرانی که آثار بزرگی در تاریخ ایجاد کرده را به دور از نگاه سطحی و ظاهری، با جان جامعه ایرانی پیوند دهیم، لازم است بدانیم که روابط و مناسباتی که بر انسان امروز حاکم شده به صورت قهری تلاش می‌کند هر نوع فرهنگی را در خود منحل یا نفی و انکار کند. متاسفانه مواجهه جهان اسلام و به طور خاص ایران و سیاست های فرهنگی در مقابل این امر، محدود و محصور به ترمیم ظواهر شده، یعنی نه تنها تلاش نکردیم به طریق غیرمستقیم و نرم، متعادل و متناسب با شرایطِ زبان و زمان فعلی پیش برویم بلکه تعارضات درونی در ظاهر و باطن موجب تشدید وضعیت هم شده است. لذا گام نخست توجه به این امر، احساس وضع کنونی، عدم غفلت، پذیرش و مواجهه با آن است.

ناگفته نماند با وجود شرایط فعلی همچنان بخش عظیمی از مردم تعلق به فرهنگ و جهان اسلامی و ایرانی دارند، اما در جامعه ایران با دو قشر دیگر نیز مواجه هستیم که باید آنها از هم تفکیک کرد، دسته اول افرادی هستند که می توان با زبانِ متناسب با روزگار کنونی آنها را به دین و فرهنگ و سنت تاریخی خویش بازگرداند.

رایزن فرهنگی ایران در اندونزی: کار فرهنگی خارج از کشور هزینه‌بر است و موازی‌کاری بلای جانش

در جهان این افراد فردیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است و فردیت چیزی غیر از انتخاب آزاد نیست. آنچه اهمیت دارد نه اعمال قهر در انتخاب، بلکه آگاهی فرد از گزینه‌های پیش رو و نتایج آن است. به تعبیر دیگر سیاست فرهنگی ما باید در جهتی باشد که فرد با انتخاب آزاد به سمت فرهنگ اسلامی ایرانی خویش حرکت کند. چراکه بخش عظیمی از آنها دچار تقلید بی‌حساب و پراکنده شده‌اند و نمی‌دانند چه می‌کنند و نتایج آن چیست.

 اما دسته دوم کسانی هستند که پیش از آنکه تجربه توسعه و پیشرفت کشورهای غربی را داشته باشند وارد بحران‌های آن در مقام نظر و عمل شده‌اند. به عبارت روشن مصرف‌گرایی، لذت‌جویی، افسردگی، بی‌بنیادی و بی‌اعتنایی به ارزش‌های دینی و اخلاقی و... معیار و ملاک آنها قرار گرفته و تلاش می‌کنند صورت محلی و منطقه‌ای از جهان مدرن و حتی پست مدرن را به نمایش بگذارند. لذا دشوار می توان در زمان محدود تغییری بنیادین در جان این دسته ایجاد کرد. چراکه این قشر از جامعه اساساً در پی دین و فرهنگ نیستند. به تعبیر دیگر این دسته مقلد مناسبات و روابطی هستند که به مبادی و مبانی، آثار و نتایج آن کاری ندارند. حتی ممکن است پوچ و بیهوده بودنش را هم درک کنند اما اهمیتی به آن نمی دهند.

جهانگیر الماسی: غرب جامعه ایرانی را هدف گرفته است

بنابراین جامعه هدف و راهکار نویسنده مربوط به دسته اول است که خواسته یا ناخواسته بخشی از مناسبات و روابط جهان مدرن بر آنها حاکم شده است.

در جهان کنونی حفظ و اعمال هر نوع حاکمیتی با هدف تغییر و تاثیر در مناسبات و روابط از دریچه سیاستگذاری پیش می‌رود. اگر بخواهیم سیاستگذاری را در یک کلمه معنا کنیم چیزی غیر از پیوستگی نیست. به عبارت دیگر هر مسئله ای بخصوص مسائل فرهنگی را باید در پیوستگی وضعیت آموزش و پرورش، مدیریت و اشتغال، تولید و رسانه و... دید و حل کرد. به همین جهت با طرح و دستورالعمل نمی توان به نتیجه مطلوب رسید.

در شرایطی که سیاستگذاری  به روش‌های چند دهه گذشته هم در حال تغییر است و رویکردهای جدیدی در حکمرانی مانند هوشمندسازی مطرح شده، دیگر با روش های سیاستگذاری چند دهه اخیر هم نمی‌توان پیش رفت، چه رسد به دستورالعمل‌های یکطرفه و سنتی! بنابراین شناخت و استفاده از رویکردهای سیاستگذاری و حکمرانی در جهان امروز، یک ضرورت است.

سیاستگذاری و حکمرانی روز به روز بیشتر به سمت شبکه‌ای شدن، مشارکتی شدن و دیجیتالی شدن، حرکت می‌کند. یعنی اولاً باید ابعاد مختلف هر سیاستی را در پیوند با دیگر بخش ها مشاهده کرد. ثانیاً توجه به مشارکت تمامی اقشار و طبقات اجتماعی و اقتصادی و حتی سیاستگذار داشت. ثالثاً شبکه‌های اجتماعی، وب سایت‌ها، برنامه‌ها و هوشمندسازی را به عنوان یکی از بازیگران موثر بخش عمومی در نظر گرفت.

لذا سیاستگذاری فارغ از جهت و محتوای آن مستلزم استفاده از داده‌ها و روش‌های جدید است و بدون استفاده از آن نمی‌توان نه تنها مسائل فرهنگی، بلکه هر مسئله‌ای را حل کرد.

گفت‌وگو|رایزن فرهنگی ایران در دمشق: دشمن می‌خواهد هزینه چالش‌های سوریه را به گردن مقاومت بیندازد

آنچه که می توان در این مطلب به عنوان راهکار برای رفع بخش عظیمی از مصائب فرهنگی مطرح کرد؛ بازگشت به محوریت خانواده در جهت تامین نیازهای طبیعی، عاطفی، جسمی، تربیتی، آموزشی و تفریحی و...است. به عبارت دیگر تامین این نیازهای فطری خارج از چهارچوب خانواده آغاز انحراف است و این مهم محقق نمی‌شود مگر با تسهیل تشکیل خانواده برای بخش عظیمی از جوانان، از طریق طرح‌های ملی مسکن و ارائه زمین برای زوجین و ....

پایان پیام/